Geen haar op je hoofd heeft ooit overwogen je kinderen alleen naar de kleuterschool te laten lopen of fietsen. Je kent de potentiële gevaren zo goed dat je haar of hem liever begeleidt, zoetjes aan wegwijs maakt en pas daarna los laat op straat.
Waarom is het dan toch zo dat er zoveel ouders zijn die hun kinderen zonder enige instructie op het internet hun gang laten gaan? Is dat onwetendheid, angst, gemakzucht? Een ding is zeker verstandig is het niet. Want net als in het verkeer kan er een heleboel mis gaan. Kàn. Het hoeft niet en de kans is een stuk minder groot als je met veel aandacht je kind begeleidt. Net als in het verkeer dus eigenlijk.
Zoveel soorten mensen, zoveel soorten ouders. Maar grofweg zijn er 3 categorieën te onderscheiden:
- de permissieve ouder: veelal uit desinteresse laten ze hun kinderen helemaal vrij op internet
- de dominante ouder: deze verbiedt heel erg veel en beschermt de kinderen dus wel, maar vaak uit onwetendheid
- de authoratieve ouder: zij zijn goed bekend met de achtergronden, do’s & don’ts van alles wat er op internet gebeurt. Ze stellen regels nadat ze goed hebben geluisterd naar de ervaringen van hun kinderen. Wat is er zo leuk aan een bepaalde game? En wat kan er mis gaan?
Je voelt ‘m al aankomen: de eerste 2 genoemden laten terrein liggen. Dus als jezelf hierin herkent, lees dan vooral verder.
Vanaf een jaar of 9 gaan kinderen steeds verder in het zoeken van contacten met anderen. Dat hoort bij hun ontwikkelingsfase. Steeds verder een stapje de echte wereld in. Voor Facebook moet je officieel minstens 13 jaar zijn en Hyves bestaat niet meer. Maar er zijn genoeg andere sites zoals Habbohotel, Moviestarplanet maar ook Minecraft waar ze andere kinderen virtueel kunnen ontmoeten. En dan is niet iedereen dezelfde persoon als hij zegt dat ‘ie is. En worden er dingen gezegd die heel hard kunnen aankomen bij de nog zo bleue kinderzieltjes.
Des te belangrijker om de stappen met veel aandacht met je zoon of dochter door nemen, voordat hij zijn eerste stappen in ‘social communities’ zet:
- stel samen de juiste privacy-instellingen in en vertel waarom
- kies een naam die anders is dan je eigen volledige naam en die niets insinueert (sexymodel lokt eerder ongewenste reacties op dan Eef2014)
- maak een apart email adres, zonder mogelijkheid herkenning
- maak duidelijk dat het wachtwoord echt een persoonlijk geheim is
- druk ze op het hart dat ze nooit persoonlijke info geven: NAW, bankrekening nummer etc.
- vertel ze dat ze alleen bekenden mogen toelaten tot hun vriendenkring
- leg uit waarom ze nooit zonder jouw weten mogen afspreken met kinderen die ze hebben leren kennen via het internet
- en leer ze na te denken voordat ze posten….
NB: uiteraard heb je alle WI-FI apparatuur al voorzien van wachtwoorden, filters etc. zie mijn blog dd. 25 maart
De garantie dat het nooit fout gaat is niet te geven. Net als in het verkeer. Maar goed voorbereid kun je kind een heleboel onnodige ellende besparen.
En als het dan toch mis gaat? Zorg dat ze jou weten te vinden om er over te praten om een oplossing te vinden. Als authoratieve ouder heb je hiervoor de voorwaarden al ruim geschapen!